Denge Kürdistan Denge Kürdistan
İlgili Başlıklar
DEVRİMCİ KİŞİLİK SORUNLARI (5) Hamit BALDEMİR
Kürdistan Bağımsız olmadan Demokratik Türkiye Mümkün Değildir
Bizim ülkemiz Kürdistan sömürge, yarı feodal ve aşiretçi bir toplumdur. Kişiliklerde buna göre şekillenmiştir. Yani kişilik yapısı biraz komprador, biraz feodal ve biraz da aşiretçidir. Kürdistan`daki feodalizm bir Avrupa Feodalizmine benzemez. Bizde, köleci toplumsal ilişkiler egemen olmamıştır. Yer yer dışardan bu sistemin etkileri olmuş olsa da, bilenen bir köleci sistem yok. İlkel komünaldan topluluğun son aşaması olan aşiretçilikte kalmıştır. Feodalizm bile daha çok dış etkenlidir. Kürdistan toplumunda aşiretçilik ve feodalizm iç içedir. Kölecilik kan bağını ve örgütlenmesini tasfiye etmiştir ama Kürdistan`da bu gerçekleşmemiştir. Kürdistan’da feodal ilişkiler içinde bile kan bağı güçlüdür. Bir çok bölgede, feodal ve aşiretçilik iç içe geçmiş ve feodal bey veya ağa aşiretin lideridir. Yani onun halkı akrabasıdır. Bazı yerlerde bu aşılmış olsa da, genelde egemen bir durumdur.
Türk egemen sömürgecilik aracılığıyla Kürdistan`a işbirlikçi sömürgeci kapitalizm girmiştir. Kürdistan`da burjuvazi daha çok feodallerin burjuvalaşmasıyla oluşmuştur. Bunların pek çoğunda kültür ve ilişkiler bakımında aşiretçi, feodal ve işbirlikçi kapitalist bir sistem ortaya çıkmıştır. Aşiretçi ilişkiler ulus ve sınıf ilişkilerin önündedir pek çok yerde. Sömürgeci kapitalizm feodalizmi ve aşiretçiliği tasfiye yerine onlarla işbirliğini tercih etmiştir. Aşiret liderleri ve feodal beyler kapitalizmin nimetlerinden faydalanmak ve halkı kapitalist anlamda sömürmek için bu ilişkiyi tercih etmiştir. Bu nedenle işbirlikçi komprador ve az da olsa küçük kapitalist üretimde bulunan bir işbirlikçi Kürdistan burjuvazisi yaratılmıştır. Bir yanları sömürgeci egemenlerle, bir yanları feodaldir. Aşiretçi ilişkileri de kendi çıkarına feodalizme kanalize ettiği gibi şimdi de kapitalizme kanalize ediyor. Bu durum hem sınıfsal ve hem de ulusal mücadele büyük bir engeldir. İslam’ın da etkisi ile birleşince bu durum karşı devrime küçümsenmeyecek bir toplumsal güç yaratmıştır. Bu sistem ve kişiliği ancak sosyalist önderlikli bir ulusal demokratik devrim tarih sahnesinde silebilir.
Türkiye, doğu feodalizminden modern kapitalizme geçişi; kapitalizmin gerileştiği bir tarihsel süreçte gerçekleşmiştir. Yine bir önceki feodal devletten sömürgeciliği miras almıştır. Dolayısıyla gerici ve faşist bir kültür ve politikaya uygun bir iklime sahiptir. Sömürgeci asimilasyoncu ve soykırımcı ırkçı yoz bir kültürü topluma pompalamaktadır. Bu elbette halka rağmen egemenlerin geliştirdiği kültürdür. Türkiye`yi bu işbirlikçi sömürgeci kapitalizmden kurtarmak bir toplumsal devrim sorunudur. Aslında Türkiye`de en sıradan demokratik sorun bile bir devrim sorunudur. Sistem öyle gerici ve sömürgecidir ki; en ufak bir açılıma açık değildir. Türkiye`nin bu ekonomik, sosyal ve politik durumu; gericilik ve ırkçılığa kaynaklık etmektedir. Bu kadar sosyal şoven ve gericiliğin boy vermesi; Türk egemen sistemin sömürgeci ve ırkçı karakterindendir.
Kürdistan`ın en büyük parçasının T.C.nin sömürgesi olması; Türkiye`de sosyalist devrimci mücadelenin gelişmesi önünde en büyük engeldir. En sıradan demokratik sorunun devrim sorunu haline gelmesinde de bu gerçeklik yatar. Devrimci, demokratik bir kişilik ve sistemin gelişmesinin ön koşulu Kuzey Kürdistan`ın Türk sömürgeciliğinden kurtulmasından geçer. Toplumda kim egemense, egemen kültür ve politika da o sistemin damgasını taşır. Türkiye sömürgeci, işbirlikçi tekelci kapitalizmin egemen olduğu bir ülkedir. Kültür ve kişiliğine de bu sömürgeci, ırkçı ve işbirlikçilik egemendir. Egemen politikada bunun ürünü ve uygulayıcısıdır. Buna karşıt bir kişilik ve kültür yaratmak Türkiye sosyalist / komünist hareketin temel görevidir. Elbette hem Kürdistanlı devrimcilerinin ve hem de Türkiye devrimcilerinin görevi zor bir görev ama başarılmak zorundadır. (Devam edecek)
