NUH GELSİN DE TUFAN GÖRSÜN Ölüyoruz Birer Birer…! Sabah olmuyor. Dönüyor, kıvranıyoruz fırıldak misali. Geceyi ışıtan ateşler yanıyor duraksız. Yarı uykulu halde günün muhasebesini yapıyoruz arada. Konuşulamayan telefonlar, çalmıştı durmadan. Mesajlarla da olsa haberdar olmuştuk sevdiklerimizle kısmen. Köyümden üzücü haber gelmemişti. İyilerdi orada ki sevdiklerim, ‘köyden bir Çoban Mehmet’ depreme …

Devamını Okuyun..